Czasami mamy wrażenie, że to co się dzieje wokół Nas nie jest prawdziwe, że tak być nie może. Powtarzamy sobie: to tylko sen. Warto jest otworzyć oczy i stawić czoła światu, którego częścią jesteśmy. Bądźmy świadomi sytuacji politycznej kraju, w którym żyjemy, bo historia lubi się powtarzać .
Źródło: http://1.fwcdn.pl/po/17/08/751708/7719419.3.jpg
Z niecierpliwością wyczekiwałam premiery ,,On wrócił’’ reżyserii Piotra Ratajczaka, w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Sztuka porusza problematykę władzy dyktatorskiej i jej konsekwencji. Jesteśmy świadkami reakcji społeczeństwa, które staje się być zaślepione nowymi ideologiami i chęcią podążania za silnym liderem. Sprawia to, że nie są świadomi zła, które się z tym wiąże. Z czasem dostrzegamy, że w sztuce nie chodzi tylko o rządy Hitlera, ale także o problemy, z którymi się aktualnie stykamy: uchodźcy; władze, które podążają za własnym interesem, a nie dobrem ogółu oraz naśladowanie poglądów większości, które nie zawsze są do końca właściwe. Człowiek, który jest doskonałym mówcą omami najbardziej czujne osoby. Siedząc na widowni dałam się zaczarować, dopiero po jakimś czasie ocknęłam się i zrozumiałam, że to co aktorzy chcą Nam przekazać jest zupełnie inne niż odbieramy to na pierwszy rzut oka.
Źródło: http://olsztynzyje.pl/wp-content/uploads/2016/02/on-wr%C3%B3ci%C5%82-kopia.jpg
W 2016 roku w Berlinie budzi się Fuhrer, który nie jest w stanie zrozumieć co stało się z silnymi Niemcami, nie pojmuje jak ulica w stolicy dawnej III Rzeszy może nosić nazwę Judenstrasse, a najważniejsze jest to, że kwestia Żydów wcale nie jest zabawna. Dyktator uważany jest za komika, z czasem zyskuje sławę w Internecie.
Źródło : https://www.youtube.com/watch?v=hBYNMFYAxd4
W rolę Adolfa Hitlera wciela się fenomenalna Milena Gauer, która jednocześnie bawi i przeraża widza. Kobieta z tak delikatnym głosem, która ,,zmienia'' się w jedną z najokrutniejszych postaci w historii idealnie odegrała swoją rolę pokazując przy tym, że jest aktorką, która potrafi podejmować wyzwania, a co najważniejsze - sprostać im. Nie można też zapominać o Grzegorzu Gromku (różowe skarpetki i głos, który słysząc powodował uśmiech na twarzy) , Marzenie Bergmann (wspaniałej we wszystkim co robi), Jarosławie Borodziuku (człowiek z pralni, który bawi samym swoim sposobem bycia), Pawle Parczewskim (taniec, który doprowadzał do łez). Wspomnieć muszę też o ostatnim aktorze jakim jest Radosław Hebal, który przez cały czas zabawiał publiczność w fantastyczny sposób.
Źródło: http://bi.gazeta.pl/im/14/ab/12/z19575828V,-On-wrocil--w-Teatrze-Jaracza-w-Olsztynie.jpg
Kolejny raz Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie popisał się ogromną klasą, genialną grą aktorów, którzy wcielali się w różne, nie zawsze łatwe role, idealną scenografią ( Matylda Kotlińska) i doborem kostiumów (Grupa Mixer), bawiącym widownie ruchem scenicznym, który mogliśmy podziwiać dzięki Arkadiuszowi Buszko oraz reżyserii świateł (Damian Pawella), dzięki której odnosiło się wrażenie, że przenosimy się w inne miejsce. Rzeczą, którą chciałam pochwalić jest stosunek do osoby Adolfa Hitlera, który nie usprawiedliwia i zdecydowanie nie pochwala czynów dyktatora - uświadamia je na nowo społeczeństwu, ale także jest w stanie docenić m.in. rozwój gospodarki, do którego się przyczynił.
Super blog. Fajnie, że istnieją jeszcze ludzie, którzy lubią chodzić do teatru :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Subiektywne recenzje
Zatem zapraszam częściej :)
Usuń